“İnsan ömrü bir an sürer, özümüz artsız aralıksız bir akış, algımız belirsiz, tüm bedenimiz bozulmaya yazgılı, ruhumuz bir kargaşa, yazgımız öngörülmez, ünümüz güvenilmezdir.”
“… insan yaşlı da ölse genç de ölse, ölünce aynı şeyi yitirir: şimdiki zaman insanın yoksun kalabileceği biricik şeydir, çünkü sahip olduğu biricik şeydir, hiç kimse sahip olmadığı bir şeyi yitiremez.”
"Zamanın hızla akıp geçmesi karşısında yapılması gereken şey, “an”ı, “şimdi”yi yaşamaktır. Ama bu, Epikurosçuların anladıkları anlamda “an”ı yaşamak değildir. Marcus Aurelius’un dediği, zamanın akışı karşısında “an”ın değerini vermek, ama bunu kuşkusuz, Stoacı ahlakın ilkelerine göre yapmaktır. Marcus Aurelius, zamanın hızlı akışını: 'insanın uçarken görüp gönül verdiği bir serçenin daha ona sevdalanır sevdalanmaz, kanat çırparak gözden yitip gidişine' benzetiyor."
s. 20
Marcus Aurelius
Düşünceler (Çev. Şadan Karadeniz)
YKY, İstanbul, 2004
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder